پتانسیل های بالای اقنصاد ایران ورویکرد حاکم بر مدیریت کلان کشور، مبنی بر بهره مندی مناسب از فضای جهانی اقتصاد، براساس تامین منافع متقابل با دیگر کشورها و بر پایه قاعده برد-برد موجب شد تا ضرورت تاسیس شرکتی معظم و کارامد که بتواند نماینده اقتدار اقتصادی جمهوری اسلامی ایران در فراسوی مرزها باشد درمجموعه حاکمیت شکل بگیرد. در پاسخ به این ضرورت، مجلس شورای اسلامی قانون تشکیل شرکت ‌سرمایه‌گذاری‌های خارجی ایران- ایفیک – را درسال 1371 به تصویب رساند. همزمان با تصویب اساسنامه اجرایی ایفیک درسال 1376‌، فعالیت رسمی این شرکت با بهره‌گیری از نیروهای انسانی متخصص و کارآمد آغاز شد‌. بر این اساس، مدیریت تمام سرمایه‌گذاری‌های انجام شده چه قبل و چه بعد از انقلاب در خارج از کشور با عنوان «شرکت های سرمایه‌پذیر ایفیک» به این شرکت واگذار شد و تحت مدیریت شرکت سرمایه‌گذاری‌های خارجی ایران قرار گرفتند.